รีวิว DOG การเดินทางครั้งสุดท้ายของสุนัขทหาร

ถึงแม้ว่า DOG จะดูเป็นหนังแนวความสัมพันธ์ระหว่างคนและสุนัข ที่มักจะสร้างขึ้นมาเพื่อเรียกสาวก “น้องหมา” ให้เข้าไปดื่มด่ำ เรื่องราวอันแสนประทับใจที่เกิดขึ้น แต่ความน่าสนใจของหนังเรื่องนี้คือการพาผู้ชมไปสำรวจชีวิต “สุนัขทหาร” ที่เจ้าของคนเก่าได้เสียชีวิตลงเพราะอาการซึมเศร้าและตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองลงกลางทาง

ตัวหนังบอกเล่าเรื่องราวของบริคส์ (แชนนิ่ง ทาทั่ม) อดีตนาวิกโยธินที่เคยผ่านสมรภูมิสงครามอิรัก ชีวิตปัจจุบันของเขาในฐานะพนักงานพาร์ทไทม์ร้านอาหาร ดูเหมือนจะไม่ใช่ชีวิตของเขาสักเท่าไหร่ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้ทราบข่าวว่าเพื่อนสนิทของตัวเองนั้นเสียชีวิตลง แต่ลูลู่ สุนัขคู่กายของเพื่อนนั้นออกอาการก้าวร้าว จู่โจมใครก็ตามที่พยายามจะจับมันขึ้นเครื่องบินเพื่อเดินทางไปยังปลายทางอย่างแปซิฟิก โคสต์ สถานที่จัดงานศพ

จากเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้บริคส์ได้รับภารกิจให้เขาพาเจ้าลูลู่ขับรถเดินทางไปยังจุดหมายปลายทาง เพื่อร่วมงานศพของเพื่อนรักเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนส่งมอบมันให้กับหน่วยทหารในการฉีดยาให้ลูลู่จากโลกนี้ไปอย่างสงบ ทว่าการเดินทางข้ามมลรัฐครั้งนี้ได้ทำให้บริคส์และลูลู่ต่างได้เรียนรู้บทเรียนซึ่งกันและกันบางอย่าง ที่เปลี่ยนทั้งชีวิตและความคิดของทั้งสองด้วยเช่นกัน

แม้ว่าสูตรสำเร็จของหนังความสัมพันธ์ระหว่างคนและสุนัขนั้น จะสร้างขึ้นมาเพื่อทำให้เห็นมิตรภาพของเพื่อนต่างสายพันธุ์ DOG เองก็ถือได้ว่า ดำเนินเรื่องตามสูตรภาคบังคับเหล่านั้นทุกประการ แต่ด้วยรายละเอียดระหว่างทางที่เปลี่ยนไป และการพาผู้ชมไปรู้จักกับชีวิตของสุนัขทหารในแบบที่เรายังอาจจะไม่เคยได้เห็นมาจากหนังสุนัขที่เป็นสัตว์เลี้ยงซะส่วนใหญ่ ความห่าม ขี้เล่นของตัวบริคส์ที่จะแวะเกี้ยวหญิงสาวระหว่างทาง ก่อนจะโดนลูลู่กลายเป็นก้างขวางคอ หรือการที่ลูลู่เกิดวิ่งหายไปในป่าและนำพาทั้งสองไปพบกับครอบครัวกัญชาแฟมมิลี่ สองเหตุการณ์ในข้างต้นนี้หนังได้นำเสนอให้ผู้ชมอีกเช่นกันว่า บางครั้งคนเราที่ประเมิน ตัดสินกันไปก่อนล่วงหน้านั้น ความเป็นจริงแล้วพวกเขาอาจจะมีแง่มุมของความโอบอ้อมอารี ในแบบที่เราเองก็คาดไม่ถึงอีกเช่นกัน

สิ่งที่น่าสนใจไม่แพ้กันคือ “อดีต” ของตัวละครทั้งคนและสุนัขที่ผ่านเรื่องราวความโหดร้ายในสงครามจนกลายเป็น “สิ่งตกค้าง” ประหนึ่งบาดแผลทางจิตใจที่คุกคามชีวิตของทั้งสอง บริคส์เองมีอาการชักเกรงเมื่อขาดยา ในขณะที่ลูลู่เองมักเกิดอาการตื่นกลัวเมื่อได้ยินเสียงดังคล้ายระเบิดหรือเสียงกระสุนปืน ยังไม่รวมไปถึงงานศพของเพื่อนรัก ที่เขาตัดสินใจ “ฆ่าตัวตาย” ด้วยการขับรถพุ่งชนต้นไม้เพื่อลาโลกอันแสนโหดร้ายใบนี้ไปอย่างเงียบๆ ยิ่งเป็นการสะท้อนความจริงที่ว่า อาการตกค้างจากสงครามนั้นมีอะไรเลวร้ายกว่าที่คิด

DOG เองถือเป็นหนังแนวโร้ดมูฟวี่ อันเป็นผลงานการกำกับของแชนนิ่ง ทาทั่ม เอง ซึ่งคุณภาพโดยรวมนั้นคงต้องบอกว่า นี่เป็นหนังที่มีประเด็นเกินความคาดหมาย ไม่ฟูมฟาย และสะท้อนสภาวะจิตใจของคนในยุคปัจจุบันได้อย่างลึกซึ้ง จนเราอยากจะบอกว่านี่เป็นหนังที่ “ทุกคน” ไม่ใช่แค่คนรักน้องหมา ไปชมในโรงภาพยนตร์