ทำไมนางแบบ-นายแบบมัก "ไม่ยิ้ม"? คำตอบของเรื่องนี้คุณอาจไม่เคยคิดมาก่อน
เคยสงสัยกันบ้างหรือไม่ว่า ทำไมนางแบบ-นายแบบบนรันเวย์หรือแม้แต่ในแคมเปญโฆษณาสุดหรูถึงต้องมีใบหน้าจริงจัง? บางคนก็ออกแนวบึ้งตึงไปเลย โดยจุดร่วมที่เหมือนกันหมดก็คือ "ไร้รอยยิ้ม" วันนี้เรามาลองหาเหตุผลในหลากหลายมุมมองกัน
การที่นางแบบไม่ยิ้มขณะเดินบนรันเวย์มีเหตุผลหลายประการที่เกี่ยวข้องกับการนำเสนอเสื้อผ้าและภาพลักษณ์ของแบรนด์, หลักจิตวิทยา, ประวัติศาสตร์แฟชัน รวมไปถึงเหตุผลส่วนตัวของผู้เป็นแบบเอง
เสื้อผ้าต้องเป็นที่จุดรวมความสนใจที่สุด
ดีไซเนอร์ต้องการให้ผู้ชมมุ่งความสนใจไปที่เสื้อผ้าและการออกแบบ มากกว่าใบหน้าหรืออารมณ์ของนางแบบ การยิ้มอาจดึงความสนใจจากเสื้อผ้าไปยังนางแบบเอง ดังที่ มาติเยอ วีลโลต์ นายแบบชาวฝรั่งเศสกล่าวว่า "ดีไซเนอร์ต้องการโชว์เสื้อผ้า ไม่ใช่หน้าตาของพวกเรา"
การสร้างภาพลักษณ์ที่ทรงพลัง
การแสดงสีหน้าที่เป็นกลางหรือเคร่งขรึมช่วยสร้างภาพลักษณ์ที่ทรงพลังและมั่นคง นักข่าวสายแฟชั่นเผยว่า นายแบบ-นางแบบมีหน้าที่ทำให้ลูกค้ารู้สึกมั่นคง ปลอดภัย และมั่นใจในเสื้อผ้าเหล่านั้น การเดินไปยิ้มไปอาจไม่ทำให้ลูกค้ารู้สึกแบบนั้น
ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแฟชั่น
การแสดงสีหน้าไร้อารมณ์บนรันเวย์เริ่มขึ้นในต้นทศวรรษ 1980 โดยดีไซเนอร์ชาวญี่ปุ่นอย่าง โยจิ ยามาโมโตะ และ กอม เดอส์ การ์ซองส์ ก่อนหน้านั้น นางแบบมักยิ้มและแสดงอารมณ์ขณะเดินโชว์ แต่การเปลี่ยนแปลงนี้มุ่งเน้นให้ความสำคัญกับเสื้อผ้าและการออกแบบมากขึ้น
ความสะดวกใจของนางแบบเอง
บางครั้ง นางแบบอาจรู้สึกไม่สะดวกหรือไม่มั่นใจในการยิ้มขณะเดินแบบ เบลลา ฮาดิด นางแบบชื่อดัง กล่าวว่า "บางครั้งฉันรู้สึกว่าไม่ค่อยสะดวกที่จะยิ้มตอนถ่ายรูป เพราะฉันรู้จักมุมหน้าของตัวเองดี"
สรุปได้ว่าการที่นางแบบไม่ยิ้มขณะเดินบนรันเวย์เป็นกลยุทธ์ที่ช่วยให้ผู้ชมมุ่งเน้นไปที่เสื้อผ้าและการออกแบบ สร้างภาพลักษณ์ที่ทรงพลัง และสอดคล้องกับวัฒนธรรมแฟชั่นที่พัฒนามาอย่างยาวนานนั่นเอง