อดีตแม่บ้านลาออกไป 1 ปี ส่งข้อความมาหา สัั้นๆ แต่ทำสาวใจพัง มือไม้สั่นไปหมด

26/06/2025 (18:20 น.)

ภรรยาช็อกหนัก เมื่อได้รับข้อความจากอดีตแม่บ้านที่ลาออกไปเกือบปี เผยความลับที่เปลี่ยนชีวิต ขอโทษที่ไม่กล้าบอกตั้งนาน

เว็บไซต์ SOHA รายงานว่า หญิงสาวชาวเวียดนามรายหนึ่ง เล่าว่า เธอเคยคิดว่าชีวิตครอบครัวตัวเองสมบูรณ์แบบ สามีเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข และดูแลครอบครัวอย่างดี แต่เมื่อได้รับข้อความจากอดีตแม่บ้านที่เคยดูแลลูกชายและบ้านนานเกือบ 4 ปี เธอกลับได้รู้ความจริงที่ช็อกใจ

หญิงสาว ระบุว่า "ขณะนั่งรอไฟแดง ฉันได้รับข้อความหนึ่ง มือสั่นจนแทบทำโทรศัพท์หล่น

ฉันเคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดี สามีของฉันเป็นผู้ชายในอุดมคติ ทั้งประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ไม่ดื่มเหล้า ไม่เล่นพนัน ไม่เที่ยวเตร่ และยังรับส่งลูกกับฉันเป็นประจำ ในสายตาเพื่อนฝูง ฉันมีครอบครัวที่น่าอิจฉา

เราจ้างแม่บ้านคนนี้มานานเกือบ 4 ปี ตั้งแต่ลูกชายคนโตเริ่มหัดเดิน เธอไม่เพียงดูแลลูก แต่ยังช่วยจัดการงานบ้านและทำอาหารอีกด้วย เป็นคนเงียบ ๆ ซื่อสัตย์ ทำให้ฉันไว้วางใจและรักเหมือนคนในครอบครัว

กระทั่งวันหนึ่งเธอต้องลาออก เพราะสามีป่วยหนักและเธอต้องกลับบ้านเกิดไปดูแล ฉันเสียใจอยู่หลายวัน รู้สึกเหมือนขาดคนสำคัญในบ้านไป

เกือบ 1 ปีหลังจากที่เธอลาออก อยู่ ๆ ฉันก็ได้รับข้อความจากเธอ ข้อความสั้น ๆ เพียงไม่กี่บรรทัดแต่กลับทำให้ใจฉันแทบหยุดเต้น

“ขอโทษที่เก็บไว้นานเพิ่งกล้าบอก แต่หนูคิดว่าพี่ควรรู้... ตอนพี่ไปทำงานต่างจังหวัด สามีพี่เคยพาผู้หญิงคนหนึ่งมาที่บ้าน และบอกให้หนูออกไปข้างนอก 2 ชั่วโมง”

ฉันนิ่งอึ้ง มือสั่นจนเกือบทำโทรศัพท์หล่นลงพื้น

ฉันอ่านข้อความนั้นวนไปวนมา ตอนแรกก็ไม่เชื่อ คิดว่าอาจเป็นความเข้าใจผิดของแม่บ้าน หรือมีใครล้วงลูกใส่ร้าย แต่สิ่งแปลกคือ ฉันไม่เห็นความเจตนาร้ายในถ้อยคำของเธอ เธอยังส่งข้อความมาเพิ่มว่า

“หนูเคยคิดว่าผู้ชายทุกคนก็มีผิดพลาดบ้าง แต่ยิ่งใช้ชีวิต หนูยิ่งเห็นว่าผู้หญิงที่ถูกหลอกบ่อย ๆ ช่างทุกข์ทรมาน หนูไม่อาจทนเห็นอย่างนั้น ทั้งที่เราต่างเป็นผู้หญิง หนูรักพี่จริง ๆ”

เมื่อกลับถึงบ้าน ฉันพยายามรักษาความสงบ แต่สายตาสามีที่มองมา ท่าทางที่เขาถามไถ่ด้วยความอ่อนโยน กลับทำให้ฉันหวาดกลัว ความทรงจำเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เคยมองข้ามกลับผุดขึ้นมาอีกครั้ง ครั้งที่เขาขอแยกนอนเพราะเครียดเรื่องงาน ข้อความที่ถูกลบประวัติทั้งหมด รวมถึงรอยยิ้มฝืน ๆ เมื่อฉันถามถึงเพื่อนร่วมงานหญิงที่โทรหาตอนดึกดื่น

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเปิดโปงเขาตรง ๆ แต่ต้องการตรวจสอบความจริงอย่างเงียบ ๆ ภายในเวลา 1 สัปดาห์ ฉันได้รับคำตอบแล้ว สามีของฉันมีคอนโดมิเนียมที่จดทะเบียนในชื่อคนรู้จัก บางครั้งเขาไปช่วงเวลางาน และมีผู้หญิงคนหนึ่งที่มักจะไปด้วยกัน

เมื่อถือกองภาพถ่ายในมือ ฉันกลับรู้สึกว่างเปล่า ไม่ร้องไห้ ไม่โวยวาย มีเพียงความรู้สึกว่า 4 ปีแห่งความไว้วางใจนั้น เป็นเพียงเปลือกหุ้มของคนทรยศที่เก่งกาจเท่านั้น

ฉันส่งข้อความขอบคุณอดีตแม่บ้าน เธอตอบกลับเพียงว่า “หนูขอโทษที่ไม่มีความกล้าพอจะบอกตั้งแต่แรก หนูกลัวเสียงาน กลัวครอบครัวพี่แตกสลาย หนูอ่อนแอเกินไป”

ส่วนฉัน ไม่เคยตำหนิเธอเลย เพราะถ้าเป็นฉันเอง ก็คงไม่รู้ว่ามีกำลังใจพอจะทำสิ่งที่ถูกต้องท่ามกลางครอบครัวที่เต็มไปด้วยเปลือกหุ้มแห่งความสงบเช่นนี้หรือไม่

ตอนนี้ฉันได้ออกจากบ้านหลังนั้นซึ่งเคยเรียกว่ารังรักไปแล้ว ฉันไม่ได้โวยวาย หรือยื้อไว้ มีเพียงแค่เมื่อหน้ากากนั้นหลุดล่วง สิ่งที่เหลืออยู่ไม่ใช่ความรัก หากเป็นศักดิ์ศรีของผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันจะต้องหลุดพ้นจากความสงบปลอม ๆ นี้ให้ได้"