ลูกสาวเกือบติด ม.อันดับ 1 ขาดแค่ 1 คะแนน เห็น 19 ตัวอักษรบนข้อสอบ แม่ปล่อยโฮ!
ลูกสาวขาดเพียง 1 คะแนนก็จะติดมหาวิทยาลัยอันดับ 1 แม่จึงให้คนรู้จักตรวจข้อสอบ ผลปรากฏ 19 ตัวอักษรบนกระดาษสอบ ทำให้แม่ปล่อยโฮสะอึกสะอื้น
หลายครอบครัวมักคิดว่า “สิ่งที่ดีที่สุด” สำหรับลูก คือสิ่งที่พวกเขาอยากให้ลูกเป็น แต่กลับลืมฟังเสียงหัวใจของลูก
ในหลายบ้าน ความรักของพ่อแม่มักมาพร้อมกับความคาดหวัง พวกเขาหวังให้ลูกสอบได้คะแนนสูง เรียนมหาวิทยาลัยชื่อดัง และมีอนาคตที่ “มั่นคง” และ “น่าภูมิใจ”
แต่ความคาดหวังเหล่านี้ไม่ได้ตรงกับความฝันที่แท้จริงของเด็กเสมอไป เมื่อความเชื่อของพ่อแม่ไม่ตรงกับความปรารถนาของลูก มักเกิดความขัดแย้งและบาดแผลทางใจได้ง่าย เรื่องราวของนักเรียนหญิงที่ขาดเพียง 1 คะแนนก็จะเข้ามหาวิทยาลัยชั้นนำ “ชิงหัว” จึงสะท้อนให้เห็นว่าหลังตัวเลขคะแนนคือการดิ้นรนระหว่างชื่อเสียงกับความหลงใหล
เซียวหมิน(จากเจ้อเจียง ประเทศจีน เป็นลูกคนเดียว ตั้งแต่เด็กเธอเชื่อฟัง เรียนเก่ง และเป็นความภูมิใจของครูและเพื่อน พ่อแม่ของเธอต่างก็เป็นบัณฑิตเกียรตินิยม แม่จบด้านการเงิน ส่วนพ่อเรียนบริหารธุรกิจ ทั้งคู่คาดหวังให้ลูกสาวเดินตามรอยตน หรือดีกว่านั้นคือได้เข้า “มหาวิทยาลัยชิงหัว” มหาวิทยาลัยอันดับ 1 ของจีน
แม้ในใจจะชอบสถาปัตยกรรม เซียวหมินไม่เคยกล้าบอกใคร และเพียงแค่เงียบ ๆ ทำตัวเป็น “ลูกสาวดี” ตามที่พ่อแม่หวัง

แล้ววันสอบก็มาถึง พ่อแม่ของเซียวหมินไม่ได้กังวลมากนัก เพราะทุกครั้งที่สอบทดลอง เซียวหมินมักได้คะแนนเกิน 600 คะแนน แต่เมื่อผลสอบออกมา กลับเหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ เธอขาดเพียง 1 คะแนนก็จะติดมหาวิทยาลัยชิงหัว
แม่ของเธอตกใจสุดขีด ความกลัวว่าจะ “พลาดโอกาสทอง” ทำให้เธอนอนไม่หลับ คิดวนไปมา “ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ แค่ 1 คะแนนเอง นี่คืออนาคตของลูกนะ!” พ่อของเซียวหมินเองก็ถอนหายใจหนักอึ้งอยู่ข้าง ๆ
หลังรู้ผลสอบ แม่ของเซียวหมินทานข้าวไม่ลง นอนไม่หลับ และตั้งใจว่าจะหาทางสุดท้ายเพื่อโอกาสนั้น เธอจึงขอให้เพื่อนที่ทำงานด้านการศึกษา ช่วยตรวจข้อสอบอีกครั้ง
เรื่องนี้ทำให้เซียวหมินกล้าพูดความในใจครั้งแรกว่า “แม่คะ หนูไม่จำเป็นต้องเข้าชิงหัว หนูอยากเรียนสถาปัตยกรรม นั่นคือความฝันของหนู”
แต่แม่ของเธอกลับปฏิเสธทันทีว่า “ไม่ได้! ใคร ๆ ก็อยากเข้าชิงหัวกันทั้งนั้น ทำไมลูกจะยอมพลาด?”
ความขัดแย้งสะสมจนกลายเป็นการทะเลาะเบาะแว้ง น้ำตา เสียงปิดประตู และเสียงถอนหายใจหนักปกคลุมทั้งบ้าน ทุกวันในช่วงรอผลตรวจข้อสอบ กลายเป็นบรรยากาศตึงเครียด จนทุกมื้ออาหารแทบกลายเป็นเวทีทะเลาะกัน

ในที่สุด แม่ของเซียวหมินก็ได้รับสำเนาข้อสอบ และเมื่ออ่านบริเวณขอบกระดาษ นอกจากคำตอบที่ทำอย่างตั้งใจแล้ว ยังมีบรรทัดลวก ๆ ที่เซียวหมินเขียนไว้ ทำให้แม่ช็อกจนพูดไม่ออกว่า
“หนูอยากกล้าตามความฝันของตัวเอง ไม่อยากมีชีวิตเพียงเพราะชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย”
เมื่ออ่านถึงตรงนี้ แม่วางกระดาษลงและร่ำไห้ พ่อของเธอหยิบขึ้นมาดู ก็มองเงียบ ๆ ก่อนจะพูดเบา ๆ ว่า
“เราอาจจะผิดไปแล้ว เราคิดแค่สิ่งที่เรียกว่า "ดี" แต่ลืมสิ่งที่ลูกปรารถนาจริง ๆ”
พวกเขาเดินไปเคาะประตูห้องลูกสาว น้ำเสียงสะอื้นกล่าวว่า
“ลูกเอ๋ย พ่อแม่เข้าใจแล้ว เดินตามเส้นทางที่ลูกเลือกเถอะ แค่ตั้งใจทำให้เต็มที่ อยู่ที่ไหนลูกก็สามารถส่องแสงได้”
เซียวหมินร้องไห้ แล้ววิ่งกอดพ่อแม่พร้อมพูดว่า
“ขอบคุณนะคะ พ่อแม่ หนูจะตั้งใจให้เต็มที่”
ในฤดูร้อนปีนั้น เซียวหมินได้เข้าเรียนในคณะสถาปัตยกรรมตามความฝัน เมื่อถือจดหมายตอบรับ เธอดีใจวิ่งไปอวดพ่อแม่ สองคนมองลูกสาวยิ้มสดใส ในใจเต็มไปด้วยความโล่งใจ พวกเขาเข้าใจในที่สุดว่าความรักต่อบุตรไม่ใช่การควบคุมหรือบังคับ แต่คือการเข้าใจ เคารพ และเดินเคียงข้างไปด้วยกัน