ใบมหัศจรรย์ "เครือหมาน้อย" สมุนไพรชื่อน่ารัก ประโยชน์น่าทึ่ง แปลงร่างเป็นวุ้นได้
ใบมหัศจรรย์ "เครือหมาน้อย" สมุนไพรพื้นบ้านชื่อแปลกประโยชน์เยอะ เบต้าแคโรทีนและวิตามินเอสูงกว่า ผักโขม ผักบุ้ง ฟักทอง
หมาน้อย (Cissampelos pareira L. var. hirsuta) เป็นไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็ง ปกคลุมด้วยขนนุ่มสั้นทั่วทั้งเถา ใบ และช่อดอก ไม่มีมือเกาะ รากสะสมอาหารใต้ดิน ดอกเล็กสีขาว ออกเป็นช่อ แยกเพศอยู่ต่างต้น ผลสีส้มกลมรี ยาวประมาณ 1 ซม. เมื่อสุกจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแดง เมล็ดโค้งคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีก ขยายพันธุ์ได้ทั้งจากเมล็ดและเหง้า พบตามป่าดิบ ป่าผลัดใบ ป่าไผ่ และริมลำธาร
หมาน้อยเป็นสมุนไพรพื้นบ้านที่มีคุณค่าทางยาและโภชนาการสูง ใช้ได้ทั้งราก ใบ เถา และเนื้อไม้ ทั้งในตำรับยาไทยและอาหารพื้นบ้าน อย่างไรก็ตาม ควรใช้ในปริมาณเหมาะสมและปรึกษาผู้เชี่ยวชาญก่อนใช้ โดยเฉพาะเด็ก ผู้สูงอายุ สตรีมีครรภ์ และผู้ป่วยเรื้อรัง
จุดเด่น
ใบของหมาน้อยมีสาร เพคติน ทำให้เมื่อขยำแล้วได้ลักษณะคล้ายวุ้น นำมาใช้ประกอบอาหารได้ เพคตินของหมาน้อยเป็นชนิด Low Methoxy Pectin ที่คุณสมบัติเฉพาะคือสามารถเซ็ตตัวเป็นเจลได้ในน้ำเย็นและไม่ต้องมีกรดหรือน้ำตาล
ที่มาของชื่อ
ชื่อ “หมาน้อย” มาจากขนนุ่มบนใบและเถา เมื่อสัมผัสมือจะรู้สึกนุ่มคล้ายขนลูกหมา ใบมีรูปร่างสวยงามเป็นรูปหัวใจ จึงเป็นเอกลักษณ์และชื่อเรียกที่สืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน
ชื่ออื่นๆ กรุงเขมา (กลาง/นครศรีธรรมราช), หมอน้อย (อุบลราชธานี), ก้นปิด (ตะวันตกเฉียงใต้), ขงเขมา/พระพาย (ภาคกลาง), เปล้าเลือด (แม่ฮ่องสอน), สีฟัน (เพชรบุรี)

คุณค่าทางโภชนาการของต้นหมาน้อย
ข้อมูลจากกองโภชนาการ กรมอนามัย ที่ได้มีการศึกษาคุณค่าทางโภชนาการของต้นหมาน้อย โดยเน้นเฉพาะส่วนใบที่มีการนํามาแปรรูปเป็นอาหาร จากการศึกษาใน 100 กรัมของใบหมาน้อย พบว่ามี
-
พลังงาน 95 กิโลแคลอรี
-
โปรตีน 8.5 กรัม
-
ไขมัน 0.7 กรัม
-
คาร์โบไฮเดรต 13.6 กรัม
-
เบต้าแคโรทีน 6,577 ไมโครกรัม (เทียบเท่าวิตามินเอ 1,096 RE)

เทียบปริมาณเบต้าแคโรทีนกับผักยอดนิยม
| ผัก/ผลไม้ | เบต้าแคโรทีน (µg) | เทียบเท่าวิตามินเอ (RE, µg) |
|---|---|---|
| ใบหมาน้อย | 6,577 | 1,096 |
| แครอท | 8,285 | 1,381 |
| ผักบุ้ง | 5,700 | 950 |
| คะน้า | 6,500 | 1,083 |
| ผักโขม (สด) | 4,900 | 817 |
| ฟักทอง | 3,400 | 567 |
| พริกหวานสีแดง | 2,300 | 383 |
สรรพคุณทางยา
-
ส่วนเหนือดิน: แก้ร้อนใน โรคตับ
-
ราก: มีแอลคาลอยด์ เช่น hyatine, cissampeline มีฤทธิ์คลายกล้ามเนื้อ ลดความดันโลหิต
-
ใบ: พอกแก้แผล ฝี ผดผื่น หิด แก้หืด ใช้ทาภายนอก ใบมีสารเพคติน สามารถเซ็ตตัวเป็นวุ้นในน้ำเย็น
-
ลำต้น: ดับพิษไข้ บำรุงโลหิตสตรี
-
เนื้อไม้: แก้โรคปอด โลหิตจาง
การใช้ประโยชน์ทางยาและอาหาร
รากแห้งบดผสมกับน้ำผึ้งเป็นยาอายุวัฒนะ
รากต้มดื่มแก้ไข้ ขับปัสสาวะ แก้บวมน้ำ แก้ปวดท้อง
ใบสดพอกแก้โรคผิวหนัง ฝี หนอง แผลมะเร็ง
เถา ใบ ราก แช่ในเหล้ารัมใช้บำรุงสมรรถภาพทางเพศ (ไม่ใช้กับคนท้อง)
ใช้ต้มดื่มลดไข้ แก้ปวด คลายกล้ามเนื้อ
ใบผสมย่านางรับประทานถอนพิษร้อน
ใช้ปรับสมดุลฮอร์โมนหญิง แก้อาการปวดประจำเดือน รักษาสิวจากฮอร์โมน
รากลดความดันโลหิต แก้โรคทางเดินปัสสาวะ
สารสกัดลดน้ำตาลในเลือด
มีฤทธิ์ต้านฮีตามีน ต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา
การใช้ในอาหาร
-
ภาคอีสานนิยมนำมาทำ “ลาบหมาน้อย”
-
จังหวัดเลย ใส่ในแกงหน่อไม้แทนใบย่านาง
-
จังหวัดตราด ทำเป็นวุ้นหมาน้อยคลุกกับเครื่องปรุงหรือใส่น้ำเชื่อมเป็นของหวาน
-
จังหวัดหนองคาย ทำวุ้นหมาน้อยในน้ำกะทิ
