สถิติชี้ "ชายอีสาน" ครองแชมป์ "โรคใหลตาย" แพทย์เฉลยแล้ว สาเหตุใกล้ตัวมากๆ ไม่เกี่ยวปอบ!
ไขปริศนา "ใหลตาย" (Brugada Syndrome) ทำไมพรากชีวิต "ผู้ชายอีสาน" มากที่สุด ท่ามกลางความเชื่อ ผีปอบ ผีแม่หม้ายที่เป็นจำเลยมาช้านาน
จากสถิติทางการแพทย์พบว่า โรคใหลตาย หรือ Brugada Syndrome เกิดขึ้นมากที่สุดในกลุ่มคนภาคอีสาน โดยเฉพาะผู้ชาย ปรากฏการณ์การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของชายหนุ่มที่ดูแข็งแรงนี้ ทำให้โรคดังกล่าวถูกเชื่อมโยงเข้ากับความเชื่อดั้งเดิมอย่าง ผีปอบ และ ผีแม่หม้าย มาอย่างยาวนาน
อย่างไรก็ตาม ความก้าวหน้าของวิทยาการทางการแพทย์สามารถค้นพบสาเหตุที่แท้จริงได้แล้ว วันนี้เราจึงมีคำตอบทางวิทยาศาสตร์ที่ชัดเจนว่า ทำไมโรคนี้จึงพุ่งเป้ามาที่ "ผู้ชาย" ที่เป็น "ชาวอีสาน" อย่างเฉพาะเจาะจง ทั้งนี้ปัจจัยดังกล่าวมีความเชื่อมโยงกับทั้งพันธุกรรม อาหาร และสภาพแวดล้อมอย่างคาดไม่ถึง
"ใหลตาย" คืออะไร? เกี่ยวข้องกับคลื่นไฟฟ้าหัวใจผิดปกติ
โรคใหลตาย หรือที่รู้จักในชื่อ Brugada Syndrome คือภาวะที่คลื่นไฟฟ้าหัวใจผิดปกติอย่างรุนแรง ทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะในขณะนอนหลับจนเกิดภาวะล้มเหลวเฉียบพลันและเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ ผู้ป่วยมักเป็นโรคทางพันธุกรรมที่ถูกส่งต่อสู่รุ่น
นอกจากพันธุกรรมแล้ว ปัจจัยทางร่างกายและการใช้ชีวิตยังเป็นตัวกระตุ้นที่สำคัญ เช่น การขาดแร่โพแทสเซียม การขาดวิตามินบี 1 หรือมีนิสัยการรับประทานอาหารที่ไม่เหมาะสม ซึ่งปัจจัยเหล่านี้ล้วนทำให้เกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะได้
สาเหตุแท้จริง: แร่วาเนเดียมและการสูญเสียโพแทสเซียม
ผลการวิจัยชี้ว่า ปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมมีส่วนสำคัญที่ทำให้ชาวอีสานเสี่ยงต่อโรคนี้สูง โดยพบว่าผู้ที่มีภาวะใหลตายมีการสูญเสียธาตุโพแทสเซียมในเหงื่อมากกว่าคนภาคอื่นอย่างมีนัยสำคัญ จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงพบผู้เสียชีวิตมากในช่วง หน้าร้อน
นอกจากนี้ ยังพบแร่ธาตุที่ชื่อว่า วาเนเดียม (Vanadium) ในดินของพื้นที่ภาคอีสาน ซึ่งนักวิจัยเชื่อว่าแร่นี้เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ร่างกายของชาวอีสานมีกลไกการสูญเสียโพแทสเซียมในเหงื่อสูงกว่าคนในพื้นที่อื่นของประเทศ
ทำไม "ผู้ชาย" จึงเสี่ยงกว่าผู้หญิง
เมื่อเจาะลึกไปที่ปัจจัยทางโภชนาการ จะพบว่าสาเหตุหนึ่งที่กระตุ้นให้คลื่นไฟฟ้าหัวใจผิดปกติคือ การทานคาร์โบไฮเดรตที่มากเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข้าวเหนียว ซึ่งเป็นอาหารหลักของชาวอีสานและมีคาร์โบไฮเดรตสูงกว่าข้าวชนิดอื่น
ประกอบกับพฤติกรรมการบริโภคที่แตกต่างกัน ทำให้ผู้ชายมักจะบริโภคอาหารในปริมาณที่หนักและมากกว่าผู้หญิง ปัจจัยด้านโภชนาการนี้จึงเป็นตัวเร่งสำคัญที่ทำให้ผู้ชายชาวอีสานมีความเสี่ยงสูงกว่าเพศหญิง
จากความลึกลับสู่ความรู้: บทบาทของ "ผีปอบ" และ "ผีแม่หม้าย"
ก่อนการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ โรคใหลตายถือเป็นการตายที่ลึกลับสำหรับชุมชน การจากไปอย่างกะทันหันของชายหนุ่มจึงถูกอธิบายด้วยความเชื่อพื้นบ้านเพื่อลดความหวาดกลัวต่อภัยที่มองไม่เห็นอย่าง ผีแม่หม้าย ที่เชื่อว่ามาเอาชีวิตผู้ชาย
รวมถึง ผีปอบ ซึ่งเป็นผีที่กินของดิบไม่รู้จักอิ่มและมักถูกเชื่อมโยงกับคนที่มีความผิดปกติหรือความลับบางอย่าง ทำให้ความเชื่อเรื่องผีเหล่านี้มีบทบาททางวัฒนธรรมในการทำความเข้าใจการเสียชีวิต และมีการทำพิธี จับผีปอบ (เซียงข้องจับปอบ) เพื่อรับมือกับภัยลึกลับในชุมชน
สรุป: ปัจจัยทางพันธุกรรม โภชนาการ และสิ่งแวดล้อม คือคำตอบของโรคใหลตาย
ปัจจุบันจึงสามารถสรุปได้อย่างชัดเจนว่า การที่โรคใหลตายพบมากในผู้ชายอีสานนั้นมีปัจจัยซับซ้อนหลายด้าน ทั้งปัจจัยทางพันธุกรรมร่วมกับปัจจัยด้านโภชนาการและการสูญเสียแร่ธาตุที่มากกว่าปกติ โดยความเชื่อเรื่องผีปอบและผีแม่หม้ายนั้น เป็นเพียงบทบาททางวัฒนธรรมที่ใช้ในการอธิบายปรากฏการณ์ความตายที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ในอดีต
อ้างอิง