คนเกาหลีไม่มีกลิ่นตัว รักแร้ไม่เหม็น ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?

กลิ่นรักแร้ที่อบอวลถือเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ในที่สาธารณะ และการกำจัดกลิ่นรักแร้น่าจะเป็นกิจวัตรประจำวันระดับที่เป็นมารยาทสังคมของชนชั้นกลางในปัจจุบันแทบจะทั่วโลกไปแล้ว ซึ่งนี่ก็เป็นรากฐานให้กับอุตสาหกรรมสินค้าดับกลิ่นรักแร้สารพัดมูลค่าไม่รู้กี่ล้านเหรียญ

โดยทั่วไป เราอาจมองว่านี่เป็นเรื่องปกติสุดๆ เพราะถึงเราจะรู้สึกจากประสบการณ์ว่าคนแต่ละชนชาตินั้น "ตัวเหม็น" ไม่เท่ากัน (และไม่เหม็นแบบเดียวกัน) แต่สิ่งที่เป็นสัจธรรมก็คือ ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตัวเหม็นทั้งนั้น ใครๆก็ตัวเหม็นกัน และมารยาทสังคมในมาตรฐานปัจจุบันก็ควรจะดับกลิ่นเสีย อย่างน้อยก็เพื่อสวัสดิภาพทางจมูกของคนใกล้ๆ เวลาโหนรถเมล์หรือรถไฟฟ้า
แต่รู้ไหมว่า จริงๆอาการ "รักแร้เหม็น" เนี่ย มันไม่ใช่สิ่งสากล มนุษย์บางคนไม่เป็น และจริงๆมันสามารถระบุได้เป็นชนชาติเลยว่า คนแถวไหนมีแนวโน้มจะรักแร้ไม่เหม็น

และนี่ก็ไม่ใช่การเคลมลอยๆ เพราะมีฐานมาจากงานวิชาการที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ Journal of Investigative Dermatology มาตั้งแต่ปี 2013 แล้ว โดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยบริสตอล (University of Bristol) ประเทศอังกฤษ

นักวิจัยพบว่า มียีนตัวหนึ่งจะเป็นตัวกำหนดเลยว่าใครจะรักแร้เหม็นหรือไม่เหม็น ยีนตัวนี้มีชื่อว่า ABCC11 (และที่น่าสนใจอีกอย่างคือ คนมียีนตัวนี้จะขี้หูแห้งด้วย พูดอีกแบบคือ เราสามารถสังเกตได้ว่าคนที่รักแร้เหม็นจะมีขี้หูเปียก ส่วนคนรักแร้ไม่เหม็นจะมีขี้หูแห้ง)
คนในโลกตะวันตกแทบทุกคนมียีนแบบนี้ และนี่เป็นสาเหตุที่ "ฝรั่ง" เป็นเผ่าพันธุ์ที่รักแร้เหม็น (หรือกระทั่งตัวเหม็น) ทั้งๆที่ "อาหารการกิน" ของเขาดูไม่น่าจะทำให้เขามีกลิ่นตัวเลย (ซึ่งต่างจากคนเอเชียใต้ที่กลิ่นตัวส่วนหนึ่งมาจากอาหารการกินที่เครื่องเทศจัดๆ)

นี่เป็นสาเหตุที่นวัตกรรมและผลิตภัณฑ์ดับกลิ่นรักแร้ได้เกิดขึ้น และพัฒนาในสังคมตะวันตกมากสุดๆ พูดง่ายๆก็คือ ถ้าคนมันรักแร้ไม่เหม็น ก็คงไม่มีใครคิดโรลออนขึ้นมาหรอก เพราะมันไม่มีตลาดที่ต้องการ

อย่างไรก็ดี นักวิจัยก็เสริมด้วยว่า ยีน ABCC11 ที่คนตะวันตกแทบทุกคนมี (ในทางสถิติคือคนยุโรปถึง 98 เปอร์เซ็นต์ มียีนตัวนี้) นั้นเป็นสิ่งที่มีน้อยกว่าในคนเอเชีย โดยขนาดคนในเอเชียใต้ที่คนบ้านเราบอกว่า "ตัวเหม็น" นั้น จริงๆมี "ยีนรักแร้เหม็น" กันเพียง 50-70 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น พูดอีกแบบคือ คนเกือบครึ่งนั้นรักแร้ไม่เหม็น แม้ว่าคนรักแร้เหม็นจะยังเป็น "คนส่วนใหญ่" อยู่ก็ตาม
แต่ที่น่าสนใจคือ ถ้าย้ายไปชาติแถบเอเชียตะวันออก เช่น เกาหลี, ญี่ปุ่น, จีน ฯลฯ คนของเขาเกินครึ่งนั้นไม่มี "ยีนรักแร้เหม็น" พูดง่ายๆ เอเชียตะวันออกคือโซนที่ "คนส่วนใหญ่" รักแร้ไม่เหม็น

ยิ่งกว่านั้นคือ นักวิจัยพูดออกมาชัดๆเลยว่า ในบรรดาชาติเอเชียตะวันออกที่มียีนรักแร้เหม็นน้อยกว่าส่วนอื่นๆของโลกอย่างมีนัยสำคัญ หรือชนชาติที่แทบไม่ปรากฏว่ามียีนตัวนี้เลยคือ "เกาหลี" ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า คนเกาหลีนั้น ถ้าว่ากันในเชิงพันธุกรรมแล้ว มันมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์มาหนุนเลยว่า พวกเขารักแร้ไม่เหม็น

ซึ่งถ้าลองไปสืบค้นในอินเทอร์เน็ต เราก็อาจพบคอมเมนต์ที่แสดงความฉงนสนเท่ห์ของชาวต่างชาติที่ไปอยู่ในเกาหลีว่า ประเทศนี้แม้ว่าจะมีเครื่องสำอางและเครื่องเสริมความงามเยอะไปหมด แต่สิ่งที่ขาดหายไปจากสารบบเครื่องสำอางคือพวกโรลออนและเครื่องดับกลิ่นรักแร้ต่างๆ (แต่ถ้าค้นดูเขาก็จะบอกว่า เมื่อก่อนของพวกนี้ไม่มีเลย แต่สมัยปัจจุบันก็พอจะมีบ้างแล้ว)
อ่านมาถึงตรงนี้ หลายๆคนก็อาจจะยังสงสัยว่า เอ๊ะ! คนเอเชียตะวันออกที่เขารักแร้ไม่เหม็น เพราะอาหารเขาไม่มี "เครื่องเทศ" หรือเปล่า? (ซึ่งต่างจากทางอาหรับ, เอเชียใต้ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่อาหารเต็มไปด้วยเครื่องเทศ)

อย่างที่บอกมาตอนต้น คนยุโรปแทบทั้งหมด อาหารเขามี "เครื่องเทศ" สู้บ้านเราไม่ได้แน่ๆ (ไม่ต้องไปสู้กับอินเดียด้วยซ้ำ) แต่เขาก็รักแร้เหม็นกันอยู่ดี ดังนั้น มันจึงไม่เกี่ยวว่ากินอะไร แต่เพราะพันธุกรรมต่างหาก

หรือถ้าใครยังไม่เชื่ออีก คงต้องลองไปขอดมรักแร้คนเกาหลีที่ไปอยู่อินเดียอะไรทำนองนี้ เพราะถ้าเป็นตามที่ว่ามานี้ คนเกาหลีกินอาหารอะไรก็ไม่น่าจะรักแร้เหม็นทั้งนั้น