ป.4 เรียงความเรื่อง “พ่อ” เปรียบเป็นสิ่งนี้ ประโยคเดียวครูร้องไห้ ให้เต็ม 10 ไม่ต้องอ่านต่อ!

“ใครจะปกป้องหนูจากฝน?” คำถามของเด็กชาย 10 ขวบ สะเทือนใจคนทั้งโซเชียล เจ้าของเรียงความสั้นๆ "เรื่องพ่อ" ที่ทำครูเสียน้ำตาตั้งแต่ประโยคแรก

เชื่อหรือไม่ว่า เรียงความที่เขียนโดยนักเรียนประถมศึกษา แค่ประโยคเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งห้องเรียนเงียบลง ครูพูดไม่ออก และชาวเน็ตถึงกับหายใจไม่ออก นั่นคือช่วงเวลาที่ความไร้เดียงสามาของเด็กสามารถสัมผัสหัวใจของผู้ใหญ่ได้อย่างไม่คาดคิด

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา มีเหตุการณ์ที่ได้รับความสนใจจากชุมชนออนไลน์ของจีนเป็นอย่างมาก เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในโรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่งในมณฑลเจียงซี คุณครูมอบหมายงานชิ้นนี้ว่า “จงบรรยายถึงญาติที่คุณรักมากที่สุด” ในบทความจำนวนหลายสิบชิ้นที่ส่งเข้ามา มีบทความชิ้นหนึ่งที่ทำให้คุณครูไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ และถึงกับพูดไม่ออกเป็นเวลาหลายนาทีหลังจากอ่านเพียงประโยคเดียว

เรียงความนี้เขียนด้วยลายมือที่บริสุทธิ์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยมีชื่อเรื่องง่ายๆ ว่า "พ่อของฉัน" เด็กชายไม่ได้เขียนอะไรยาวๆ ไม่ได้ใช้คำหวานเลี่ยน แต่มีประโยคที่ทำให้ผู้ใหญ่พูดไม่ออกว่า "พ่อของฉันคือคนที่นำท้องฟ้าทั้งหมดมาปกป้องฉันจากพายุที่ควรจะตกลงมาบนหัวของฉัน"

คำพูดเหล่านั้น เรียบง่ายและบีบคั้นหัวใจในเวลาเดียวกัน ไม่มีแม้แต่เสียงบ่นหรือร้องไห้ มีเพียงความเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้งของเด็กอายุ 10 ขวบเกี่ยวกับบทบาทของ “พ่อ” คนที่ยืนอยู่เบื้องหลังอย่างเงียบๆ อดทนต่อความยากลำบากและความเจ็บปวดทั้งหมด เพียงเพื่อให้ลูกของเขาเติบโตขึ้นมาอย่างสงบสุข

เมื่อครูอ่านข้อความนั้น ทั้งห้องก็เงียบไป เธอหลั่งน้ำตาไม่ใช่เพราะคำพูด แต่เพราะความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในนั้น ในเวลาต่อมาจึงเผยความรู้สึกว่า “ฉันอ่านเรียงความเกี่ยวกับญาติๆ มาแล้วหลายร้อยเรื่อง แต่ไม่เคยมีประโยคไหนที่ทำให้ฉันสั่นสะท้านได้ขนาดนี้…. ฉันให้ 10 คะแนนโดยไม่ได้อ่านต่อ"

หลังจากตรวจกระดาษคำตอบแล้ว ครูก็เพิ่งรู้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า พ่อของเด็กชายเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อ 2 ปีก่อน ปัจจุบันเขาจึงอาศัยอยู่กับแม่และยาย แม้ว่าชีวิตจะยากลำบาก แต่ก็ยังคงนึกถึงภาพพ่อที่งดงามที่สุดอยู่เสมอ

แม่ของเด็กชายเล่าว่า ในวันที่พ่อของเขาเสียชีวิต ลูกไม่ได้ร้องไห้มากนัก เพียงแค่ยืนเงียบๆ ถือรูปถ่ายของพ่อไว้แล้วถามว่า “จากนี้ไป ใครจะปกป้องหนูจากฝนระหว่างทางไปโรงเรียน” เพราะทุกๆ เช้า ไม่ว่าจะฝนตกหรือแดดออก พ่อก็จะเป็นคนที่ตื่นเช้าเพื่อไปส่งลูกไปโรงเรียนเสมอ คำถามนั้นเป็นความเจ็บปวดเงียบๆ แต่ก็เป็นเส้นด้ายที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อและลูกยังคงมีชีวิตอยู่ในใจของเด็กน้อย

เด็กชายไม่ได้ใช้คำเศร้าในการพูดถึงพ่อของเขา แต่กลับกัน เขากลับเล่าถึงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ให้ฟัง เช่น พ่อของเขาเคยอุ้มเขาไปฉีดวัคซีน เคยแบ่งไข่ให้เขาในชามข้าว เคยพาเขาไปที่ทุ่งนาเพื่อเล่นว่าว และบอกเขาว่า “ถ้าลูกวิ่งเร็ว พ่อก็วิ่งได้เร็วเหมือนกัน”

หลังจากเรื่องราวดังกล่าวถูกแชร์ออกไปในโซเชียลเน็ตเวิร์ก ก็มีผู้คนเข้ามาแชร์และแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมาก หลายคนยอมรับว่าถึงขั้นน้ำตาซึมเมื่ออ่านข้อความของเด็กชายเพียงประโยคเดียว

“ฉันอายุ 27 ปี ทำงานอยู่ แต่ฉันน้ำตาซึมเพียงเพราะคำพูดของเด็ก ป.4 คนหนึ่ง การเป็นพ่อก็เหมือนต้องรับเอาพายุร้ายเข้ามาหาตัวเองตลอดเวลา”

“บางทีอาจเป็นเพราะพ่อไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป ความทรงจำที่เด็กน้อยเก็บไว้จึงล้ำค่าและศักดิ์สิทธิ์มาก ไม่มีใครสอนเด็กให้เขียนประโยคแบบนั้น แต่นั่นคือความรู้สึกที่แท้จริง”

“ฉันก็เคยเป็นเด็กที่อาศัยอยู่กับแม่หลังจากพ่อเสียชีวิต ประโยคนี้เป็นเหมือนการเขียนให้ใจฉันในวันนั้น”

ขณะที่คุณครูหลายๆ คน ก็ได้เข้ามาแสดงความคิดเห็นว่า นี่เป็นหนึ่งในเรียงความที่มี "คุณค่า" ที่สุดที่พวกเขาเคยอ่าน เพราะพิสูจน์ให้เห็นว่า ความจริงใจและความรู้สึกที่แท้จริงสามารถสัมผัส หัวใจ ของผู้อ่านได้ทรงพลังยิ่งกว่าคำพูดหรือสิ่งใดๆ

• ฮาร์วาร์ดเผย 3 นิสัย(ดูเหมือน)แย่ แต่พิสูจน์ได้ว่า "เด็กฉลาด" ผปค.ควรรู้ ไม่ขวางเฉิดฉาย!
• จุกอก สาวจำใจพิมพ์เรียงความ 1 ชม. บอกเลิกแฟน อีกฝ่ายตอบมา 2 คำ อ่านแล้วร้องไห้เลย