พ่อสามีมาเยี่ยมบ้านแล้วทิ้งกล่องไว้ ลูกสะใภ้ถึงกับพูดไม่ออก เมื่อเห็นของข้างใน

พ่อตามาเยี่ยมบ้าน ก่อนเดินทางกลับทิ้งกล่องเล็ก ๆ ไว้ให้ ลูกสะใภ้เปิดกล่องดู ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่เมื่อเห็นของข้างใน

เว็บไซต์ SOHA รายงานเรื่องราวอบอุ่นหัวใจจากเวียดนาม เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งเล่าว่า หลังพ่อสามีมาเยี่ยมหลานและพักอยู่กับครอบครัว 4 วัน ก่อนเดินทางกลับ ได้ทิ้งกล่องเล็ก ๆ ไว้บนตู้รองเท้า ภายนอกเขียนว่า “พ่อฝากให้ลูกสะใภ้” เมื่อเปิดกล่องดูและเห็นสิ่งของข้างใน ทำเอาเธอถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่

หญิงสาวรายนี่ เล่าว่า "ขณะที่พ่อเพิ่งขึ้นรถกลับ ฉันก็เริ่มเก็บกวาดบ้าน แล้วก็พบกับกล่องใบนั้น

ไม่กี่วันก่อน พ่อสามีเดินทางจากบ้านนอกเข้ามาตรวจสุขภาพในเมือง และถือโอกาสมาเยี่ยมหลาน ๆ ช่วงปิดเทอม ฉันกับสามีจึงจัดเวลาพาไปตรวจ ไปเที่ยวชมกรุงฮานอย ซึ่งในช่วงใกล้วันชาติ 2 กันยายน เมืองเต็มไปด้วยธงดอกไม้บรรยากาศคึกคัก ทำให้ท่านอารมณ์ดีมาก

โชคดีที่ผลตรวจสุขภาพของพ่อออกมาปกติ ไม่พบอาการร้ายแรงอะไร หลังอยู่กับเรา 4 วัน ท่านก็ยืนยันจะกลับ แม้พวกเราจะรั้งไว้แค่ไหนก็ตาม วันเดินทาง ฉันเตรียมของฝากเล็กน้อย และเรียกรถไปรับส่งถึงหน้าบ้าน เพื่อให้ท่านสบายใจ

ก่อนก้าวขึ้นรถ พ่อชะงักเล็กน้อยแล้วเอ่ยว่า “วันไหนพวกแกจัดเวลาได้ พาหลาน ๆ กลับบ้านนอกบ้างนะ”

ฉันตอบเบา ๆ ด้วยความเกรงใจว่า “ค่ะ คุณพ่อ”

หลังจากเก็บกวาดบ้านเสร็จ ฉันก็เห็นกล่องใบหนึ่งวางอยู่บนตู้รองเท้า ข้างกล่องมีข้อความเขียนไว้ว่า “พ่อฝากให้ลูกสะใภ้” ฉันยืนอึ้งไปพักหนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ เปิดออก และแทบไม่เชื่อสายตา สิ่งที่อยู่ข้างในคือเงินก้อนใหญ่ถึง 50 ล้านดอง (ประมาณ 61,300 บาท) พร้อมจดหมายฉบับหนึ่ง

ในจดหมาย พ่อบอกว่านี่คือเงินเก็บของท่าน ตั้งใจมอบให้เราไว้ใช้ปลดหนี้ และประคับประคองครอบครัวให้คลายความลำบาก ท่านเล่าว่าตอนมาเยี่ยม เห็นเราต้องทนอยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ เลี้ยงลูกเล็กหลายคน ใช้ชีวิตแร้นแค้น ท่านก็อดสงสารไม่ได้ แต่ก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไรให้มากกว่านี้

เมื่ออ่านข้อความของพ่อทีละบรรทัด น้ำตาฉันก็ไหลไม่หยุด … ฉันกับสามีแต่งงานกันทั้งที่ไม่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวเขา เพราะเขาเป็นชายโสด ส่วนฉันผ่านการแต่งงานมาแล้ว 1 ครั้ง ยิ่งไปกว่านั้น บ้านฉันก็ยากจน พ่อแม่ทะเลาะกันเป็นนิจ ศีลไม่เสมอกัน ถึงขั้นลงไม้ลงมือ ทำให้ฝ่ายครอบครัวสามีไม่พอใจ วันจัดงานเลี้ยงฉลองสมรสที่เมืองหลวง ญาติฝ่ายเขาไม่มีใครมาร่วมเลยสักคน

ตั้งแต่แต่งงาน เรากลับไปเยี่ยมบ้านสามีเพียง 2 ครั้ง เพราะทุกครั้งที่ฉันไป แม่สามีก็มักจะหลีกเลี่ยงจนฉันไม่กล้าไปอีก แต่หลังจากฉันคลอดลูกคนแรก ความสัมพันธ์กับพ่อสามีก็ดูอบอุ่นขึ้น ท่านเริ่มโทรมาถามไถ่ พอฉันคลอดลูกคนที่ 2 พ่อและพี่ชายสามีก็ขึ้นมาเยี่ยม ตั้งแต่นั้นมา ฉันกับพ่อสามีและพี่ชายสามีก็เริ่มสนิทกันขึ้น เวลาท่านมีธุระขึ้นมากรุงฮานอย ก็มักจะแวะมาเยี่ยมเราเสมอ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม่สามียังคงไม่ยอมรับฉัน ไม่แม้แต่จะอยากพบเจอ ฉันกับสามีเคยสัญญากันว่าจะพยายามใช้ชีวิตให้ดี เพื่อพิสูจน์ให้พ่อแม่เห็นว่าการเลือกของเรานั้นไม่ผิด แต่สุดท้ายเรากลับติดอยู่ในวงจรความยากลำบาก หนี้สินท่วมท้นเพราะการค้าขายล้มเหลว จนกลายเป็นภาระให้พ่อแม่ต้องห่วงใยและยื่นมือมาช่วยเหลือ

ฉันโทรหาพ่อ เสียงสะอื้นปนคำขอโทษดังออกไปทางสายโทรศัพท์ พ่อตอบกลับด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ท่านปลอบใจให้ฉันรับเงินนั้นไว้ใช้โดยไม่ต้องเกรงใจ พร้อมบอกว่าคราวนี้กลับไปบ้าน จะพยายามพูดกับแม่ให้เปิดใจ

“แม่เองก็รักลูก รักหลาน วันหนึ่งเธอจะเข้าใจและยอมรับ ไม่ต้องกังวลนะ” พ่อพูดอย่างอ่อนโยน ทำให้หัวใจฉันคลายลงราวกับได้รับที่พึ่งพิงที่มั่นคงที่สุดในชีวิต"