เนื้อหาในหมวด ข่าว

รู้หรือไม่? มีพยัญชนะไทยแค่ 2 ตัวเท่านั้นที่อ่านออกเสียงได้ 2 แบบ ปัจจุบันแทบไม่ได้ใช้เลย

รู้หรือไม่? มีพยัญชนะไทยแค่ 2 ตัวเท่านั้นที่อ่านออกเสียงได้ 2 แบบ ปัจจุบันแทบไม่ได้ใช้เลย

ภาษาไทย เป็นภาษาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และความซับซ้อน ไม่ว่าจะเป็นวรรณยุกต์ เสียงสระ หรือจำนวนพยัญชนะที่มากถึง 44 ตัว ซึ่งแต่ละตัวต่างก็มีชื่อเรียกเฉพาะของตัวเอง เช่น กอ-ไก่, ขอ-ไข่, งอ-งู ฯลฯ

แต่ท่ามกลางความเป็นระเบียบชัดเจนนี้ กลับมี พยัญชนะเพียง 2 ตัวเท่านั้น ที่ถือเป็นข้อยกเว้น เพราะสามารถอ่านออกเสียงได้ถึง 2 แบบ นับเป็นความพิเศษที่ไม่เหมือนใครในภาษาไทย

สิ่งนี้อาจดูเป็นรายละเอียดเล็กน้อย แต่ก็ช่วยสะท้อนให้เห็นว่าภาษาไทยมีความยืดหยุ่นและเต็มไปด้วยเรื่องราวน่าสนใจ ทั้งยังเป็นเสน่ห์ที่ทำให้ภาษาไทยแตกต่างจากภาษาอื่นๆ ที่มักยึดเสียงอ่านคงที่ตายตัว ทำให้ผู้ที่ศึกษาและใช้งานภาษาไทยได้ค้นพบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยใหม่ๆ อยู่เสมอ

yy

โดยพยัญชนะไทย 2 ตัวที่อ่านได้ 2 แบบก็คือ

1. พยัญชนะ “ฐ”

โดยทั่วไป อ่านว่า ถอ-ถาน แต่ในอีกชื่อหนึ่งยังอ่านว่า ถอ-สัน-ถาน ได้ด้วย ทำให้ตัวอักษรนี้มีการออกเสียงมากกว่า 1 แบบ แตกต่างจากพยัญชนะส่วนใหญ่ที่มักจะมีเสียงประจำตัวเพียงเสียงเดียว

2. พยัญชนะ “ฑ”

ในทำนองเดียวกัน สามารถอ่านได้ 2 แบบ คือ ทอ-มน-โท และ ทอ-นาง-มน-โท ซึ่งทั้งสองแบบนี้ถูกบัญญัติไว้ในหลักเกณฑ์การสะกดพยัญชนะไทยอย่างเป็นทางการ

ทำไมถึงพิเศษ?

หากลองไล่ดูตั้งแต่ กอ-ไก่ ไปจนถึง ฮอ-นก-ฮูก จะเห็นว่าพยัญชนะทุกตัวมีชื่อเรียกตายตัว เช่น กอ-ไก่, ขอ-ไข่, งอ-งู ฯลฯ ยกเว้นเพียง และ ที่มีชื่อเรียกได้สองแบบ ถือเป็นความแตกต่างที่ทำให้สองตัวอักษรนี้น่าสนใจยิ่งขึ้น

v5op5x

การอ่านพยัญชนะไทย (ก-ฮ)

ก อ่านว่า กอ-ไก่
ข อ่านว่า ขอ-ไข่
ฃ อ่านว่า ขอ-ขวด
ค อ่านว่า คอ-ควาย
ฅ อ่านว่า คอ-คน
ฆ อ่านว่า คอ-ระ-คัง
ง อ่านว่า งอ-งู
จ อ่านว่า จอ-จาน
ฉ อ่านว่า ฉอ-ฉิ่ง
ช อ่านว่า ชอ-ช้าง
ซ อ่านว่า ซอ-โซ่
ฌ อ่านว่า ชอ-เชอ
ญ อ่านว่า ยอ-หยิง
ฎ อ่านว่า ดอ-ชะ-ดา
ฏ อ่านว่า ตอ-ปะ-ตัก
ฐ อ่านว่า ถอ-ถาน หรือ ถอ-สัน-ถาน
ฑ อ่านว่า ทอ-มน-โท หรือ ทอ-นาง-มน-โท
ฒ อ่านว่า ทอ-ผู้-เท่า
ณ อ่านว่า นอ-เนน
ด อ่านว่า ดอ-เด็ก
ต อ่านว่า ตอ-เต่า
ถ อ่านว่า ถอ-ถุง
ท อ่านว่า ทอ-ทะ-หาน
ธ อ่านว่า ทอ-ทง
น อ่านว่า นอ-หนู
บ อ่านว่า บอ-ไบ-ไม้
ป อ่านว่า ปอ-ปลา
ผ อ่านว่า ผอ-ผึ้ง
ฝ อ่านว่า ฝอ-ฝา
พ อ่านว่า พอ-พาน
ฟ อ่านว่า ฟอ-ฟัน
ภ อ่านว่า พอ-สำ-เพา
ม อ่านว่า มอ-ม้า
ย อ่านว่า ยอ-ยัก
ร อ่านว่า รอ-เรือ
ล อ่านว่า ลอ-ลิง
ว อ่านว่า วอ-แหวน
ศ อ่านว่า สอ-สา-ลา
ษ อ่านว่า สอ-รือ-สี
ส อ่านว่า สอ-เสือ
ห อ่านว่า หอ-หีบ
ฬ อ่านว่า ลอ-จุ-ลา
อ อ่านว่า ออ-อ่าง
ฮ อ่านว่า ฮอ-นก-ฮูก

สรุป

ดังนั้น หากใครถามว่าพยัญชนะไทยตัวใดที่สามารถอ่านออกเสียงได้มากกว่า 1 แบบ คำตอบก็คือ มีเพียง 2 ตัวเท่านั้น คือ “ฐ” (ถอ-ถาน / ถอ-สัน-ถาน) และ “ฑ” (ทอ-มน-โท / ทอ-นาง-มน-โท) ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายและเอกลักษณ์ของภาษาไทยที่ยังคงน่าค้นหาอยู่เสมอ