ย้อนอดีต "ดาราจีนคนแรกที่ถูกประหาร" ใช้ความสวยก่อเรื่องอื้อฉาว สุดท้ายต้องรับโทษถึงชีวิต
ย้อนรอยเรื่องราวของ เฉิง ชุนเหลียน (Cheng Chunlian) ที่ยังคงถูกกล่าวถึงในฐานะบทเรียนที่สะท้อนถึงความเปลี่ยนแปลงของชีวิตจากจุดสูงสุดสู่ความตกต่ำที่สุด
เธอคือดาราหญิงจีนคนแรกที่ถูกตัดสินโทษประหารชีวิต จากคดีทุจริตโกงน้ำมันมูลค่ามหาศาล ก่อนเสียชีวิตได้ตะโกนประโยคสุดท้ายที่สะเทือนใจว่า “ฉันทำประโยชน์ไม่มีรางวัล แต่พอทำผิดกลับต้องรับโทษ นี่มันไม่ยุติธรรม!”
เฉิง ชุนเหลียน เกิดเมื่อปี 1955 ที่เมืองหวงสือ มณฑลหูเป่ย ในครอบครัวชนชั้นแรงงานธรรมดา แม้เติบโตมาในยุคที่ขาดแคลน แต่พ่อแม่ยังคงสนับสนุนความฝันด้านการแสดง เธอเริ่มต้นเส้นทางในคณะอุปรากรตั้งแต่อายุเพียง 16 ปี ด้วยความสามารถโดดเด่น ทำให้ได้รับบทนำในละครชื่อดัง เช่น หลิว ซานเจี่ย และ หม่าหลานฮวา จนก้าวขึ้นเป็นนักแสดงดาวรุ่งที่ผู้ชมชื่นชมทั่วประเทศ

ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปเมื่อได้เดินทางไปแสดงในเมืองใหญ่อย่างปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้ ภาพความเจริญหรูหราในเมืองใหญ่ทำให้เกิดคำถามในใจว่า เหตุใดเธอซึ่งมีชื่อเสียงมากมายจึงยังมีชีวิตที่เรียบง่าย? ต่างจากผู้คนที่มั่งคั่งรอบตัว ความทะเยอทะยานและความโลภค่อยๆก่อตัว จนในที่สุด เธอตัดสินใจลาออกจากคณะในปี 1985
จากนักแสดงสู่เส้นทางธุรกิจ เฉิง ชุนเหลียน เริ่มงานเป็นพนักงานขายเสื้อผ้า ด้วยรูปลักษณ์ที่งดงามและทักษะการพูด เธอประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่อาจหยุดความต้องการที่มากขึ้นได้ ชีวิตเธอเข้าสู่เส้นทางที่เต็มไปด้วยความเสี่ยง เมื่อได้รู้จักกับผู้บริหารระดับสูงของบริษัทน้ำมันที่หลงใหลในเสน่ห์ของเธอ

ในปี 1988 เธอเริ่มใช้เส้นสายเพื่อก้าวเข้าสู่ธุรกิจค้าน้ำมันที่ผิดกฎหมาย โดยอาศัยช่องโหว่ในการจัดการน้ำมันดิบ นำของเหลือจากระบบไปขายต่อในตลาดมืด แม้ผู้บริหารน้ำมันจะลังเล แต่สุดท้ายก็ยอมร่วมมือ และช่วยให้เธอเข้าไปทำงานในบริษัทน้ำมันเพื่ออำนวยความสะดวกแก่ขบวนการนี้
ธุรกิจผิดกฎหมายทำให้ทั้งคู่ร่ำรวยขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ความโลภยังผลักดันให้ เฉิง ชุนเหลียน เดินลึกลงไปอีกขั้น เธอใช้วิธีปลอมแปลงรายงานความต้องการน้ำมันของหน่วยงานต่างๆเพื่อขอโควตาที่เกินจริง ก่อนลักลอบขายน้ำมันในตลาดมืดทั้งในและต่างประเทศ

อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จของเธออยู่ได้ไม่นาน ในปี 1989 การสืบสวนเปิดโปงความผิดร้ายแรง โดยพบว่าเธอมีส่วนร่วมในคดีโกงน้ำมันมูลค่าถึง 766,000 หยวน (ราว 3.4 ล้านบาท) ตัวเลขนี้ถือว่าใหญ่โตมหาศาลเมื่อเทียบกับรายได้ของประชาชนทั่วไปในยุคนั้น
เฉิง ชุนเหลียน ยืนยันว่าเธอไม่ได้เป็นผู้ริเริ่ม แต่ถูกชักจูง และยังพยายามอ้างว่าการกระทำของเธอช่วยให้โรงงานผลิตสินค้าออกสู่ตลาด แต่หลักฐานกลับแน่นหนาเกินไป ศาลตัดสินว่าเป็นอาชญากรรมทางเศรษฐกิจร้ายแรง และพิพากษาประหารชีวิต

วันที่ 3 เมษายน 1992 ณ ลานประหารในเมืองอู่ฮั่น ดาราสาววัย 37 ปี ถูกนำตัวขึ้นสู่ลานพิพากษา เธอตะโกนประโยคสุดท้ายอย่างสิ้นหวังว่า “ฉันทำประโยชน์ไม่มีรางวัล แต่พอทำผิดกลับต้องรับโทษ นี่มันไม่ยุติธรรม!” ก่อนชีวิตของเธอจะจบลงอย่างน่าสลด
เรื่องราวของ เฉิง ชุนเหลียน ไม่เพียงเป็นโศกนาฏกรรมของบุคคลหนึ่ง แต่ยังสะท้อนถึงด้านมืดของชื่อเสียง ความโลภ และความทะเยอทะยานที่ไร้ขอบเขต ซึ่งอาจผลักดันให้คนหนึ่งคนจากดวงดาวบนฟากฟ้ากลายเป็นผู้ต้องโทษประหารในที่สุด