ลูกหายตัวไป พ่อแม่ทรหดจ่ายหนี้ 13 ปี วันที่เปิด "ตู้เซฟ" ที่ทิ้งไว้ ความจริงทำล้มทั้งยืน!
ลูกชายหายตัวไป พ่อแม่ใช้หนี้ 12 ล้าน ตลอด 13 ปี วันที่เปิดตู้เซฟของลูก ความจริงที่พบทำให้แทบล้มทั้งยืน
ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมที่กินใจถึงเพียงนี้... ภายในอพาร์ตเมนต์เก่าในมณฑลเหอหนาน ประเทศจีน นายหลี่เจี้ยนกั๋วและภรรยา นางจางซูเฟิน เพิ่งจบการเดินทางชำระหนี้ยาวนาน 13 ปี รวมมูลค่ากว่า 3.3 ล้านหยวน หรือราว 12.2 ล้านบาท หนี้ที่ลูกชายเพียงคนเดียวของพวกเขา หลี่อวิ๋นฝาน ทิ้งไว้ก่อนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทั้งคู่ผ่านความยากลำบากนับไม่ถ้วน ตั้งแต่ถูกเจ้าหนี้ข่มขู่จนถึงคืนอันเหนื่อยล้า กระทั่งวันที่เปิดตู้เซฟของลูกชาย ความจริงที่ซ่อนอยู่ภายในทำให้ทั้งสองน้ำตาไหลไม่หยุด
จุดเริ่มต้นของหนี้สินมหาศาล
สิบสามปีก่อน หลี่อวิ๋นฝานเป็นชายหนุ่มจบใหม่อนาคตไกล เป็นความภาคภูมิใจของครอบครัวชนชั้นแรงงาน พ่อแม่ทุ่มเททุกสิ่งเพื่อส่งเสียเขาเรียนด้วยหวังว่าจะมีชีวิตที่ดี แต่วันหนึ่งโชคชะตากลับพลิกผัน เมื่อเขาเป็นหนี้ถึง 3.3 ล้านหยวน ตัวเลขที่เกินกำลังของครอบครัวเล็กนี้จะรับได้
โดยไม่ทิ้งคำอธิบายใดๆ หลี่อวิ๋นฝานก็หายตัวไป ทิ้งพ่อแม่ไว้เผชิญกับเจ้าหนี้ที่ดุร้าย ประตูบ้านถูกทุบพัง กำแพงถูกพ่นสีด้วยคำขู่เพื่อตามหาหนี้ ขณะเดียวกันเพื่อนบ้านเริ่มซุบซิบและตีตัวออกห่าง ความทุกข์จากการสูญเสียลูกชายผสมกับความกดดันทางการเงินทำให้ผมของนายหลี่ขาวในชั่วข้ามคืน ส่วนนางจางแทบร้องไห้จนหมดน้ำตา
แม้สิ้นหวัง ทั้งคู่ตัดสินใจไม่หนีความจริง “หนี้ของลูกก็คือความรับผิดชอบของเรา เป็นคนต้องมีจิตสำนึก เป็นหนี้ก็ต้องใช้” นายหลี่กล่าวอย่างหนักแน่น พวกเขาขายบ้านที่ได้จากสมัยรัฐจัดสรร แล้วย้ายไปอยู่แฟลตเก่าขนาดเพียง 60 ตารางเมตร เงินที่ได้แทบไม่พอจ่ายหนี้ก้อนใหญ่ แต่ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ยาวนาน
13 ปีแห่งความทรหด
ในช่วง 4,700 วันถัดมา นายหลี่และภรรยาใช้ชีวิตเหมือนมดขยัน ค่อยๆ จ่ายหนี้ทีละเล็กทีละน้อย นายหลี่แม้อายุเกษียณแล้วยังต้องทำงานถึงสามอย่าง ทั้งขนของที่ตลาดตอนเช้ามืด กวาดล้างชุมชนกลางวัน และเฝ้าลานจอดรถยามค่ำ แม้เจ็บขาเรื้อรังจนต้องใช้ยาแก้ปวดราคาถูก เขาก็ไม่ย่อท้อ
นางจางก็ไม่ต่างกัน รับงานฝีมือมาทำที่บ้าน ทั้งติดกล่อง พันด้าย และเย็บเสื้อผ้า มือแตกเพราะสารเคมี ตาเริ่มพร่าจากการนอนดึก แต่เธอยังทำต่อแม้จะป่วยไข้ ทั้งสองกินเพียงโจ๊กใสกับขนมปังแห้ง แทบไม่เคยได้แตะเนื้อสัตว์ ทุกเทศกาลปีใหม่ที่บ้านอื่นมีเสียงหัวเราะ พวกเขากลับนั่งเงียบอยู่ในห้อง มองรูปถ่ายลูกชายด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความคิดถึง
แม้จะถูกคนรอบข้างเยาะเย้ยและดูแคลนที่ต้องทำงานหนัก แต่ทั้งคู่ไม่เคยยอมแพ้ ความมุ่งมั่นของพวกเขาทำให้เจ้าหนี้บางคนยอมลดดอกเบี้ย หรือแม้แต่ยกหนี้บางส่วน แต่ทั้งคู่ปฏิเสธทุกครั้ง “เราสัญญาแล้ว ต้องชำระให้ครบ นี่คือศักดิ์ศรีของเรา” นายหลี่กล่าว ความแน่วแน่นี้กลายเป็นแสงสว่างเล็กๆ ที่ช่วยให้พวกเขาผ่านคืนมืดมนที่สุดมาได้
- เด็กหญิง 4 ขวบ เกือบถูกลักพาตัว แต่พูด 3 คำ โจรกลัวเผ่นหนี ผู้ใหญ่ยังชมไหวพริบดีมาก!
- ฟังแล้วใจร่วง ลูกวัยอนุบาลเล่า มีคนให้ขนมทุกวัน ย้ำ "อย่าบอกแม่" เฉลยเป็นใครน้ำตาร่วง!
วันที่เปิดตู้เซฟของลูกชาย
วันที่ทั้งสองชำระหนี้ก้อนสุดท้ายเป็นจำนวน 5,300 หยวน (ราว 1.96 หมื่นบาท) พวกเขากลับไม่รู้สึกโล่งใจ กลับมีแต่ความว่างเปล่า เมื่อนายหลี่มองไปยังตู้เซฟที่เต็มไปด้วยฝุ่นใต้เตียง สิ่งเดียวที่ลูกชายทิ้งไว้ตั้งแต่วันที่หายตัว เขาตัดสินใจหยิบกุญแจจากกล่องเหล็กเก่าแล้วไขออก
เสียง “แกร๊ก” ดังขึ้นก่อนที่ประตูตู้เซฟจะเปิดเผยข้างใน ซึ่งเต็มไปด้วยธนบัตร 100 หยวนเรียงเป็นตั้งครึ่งหนึ่งของตู้ ใต้กองธนบัตรคือเอกสารทางการแพทย์และสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง เมื่อเปิดอ่านก็พบใบวินิจฉัยโรคมะเร็งตับระยะสุดท้าย ลงวันที่เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนหลี่อวิ๋นฝานจะหายตัว ทั้งสองถึงกับทรุด ร้องไห้โฮด้วยความเจ็บปวด
ในตู้ยังมีเอกสารกรมธรรม์ประกันชีวิตที่ระบุชื่อพ่อแม่เป็นผู้รับผลประโยชน์ ใบลงทะเบียนบริจาคอวัยวะ และเอกสารแจ้งความที่เผยว่าเขาเคยถูกหลอกลงทุนในโครงการปลอม แม้พยายามต่อสู้ทางกฎหมายแต่ไม่สำเร็จ สมุดบันทึกยังมีข้อความของเขาเขียนไว้ด้วยลายมือสั่นๆ ว่า
“พ่อแม่ครับ ตอนที่พ่อแม่อ่านสิ่งนี้ ลูกคงไม่อยู่แล้ว ลูกขอโทษที่สร้างหายนะ ลูกถูกหลอกและยังรู้ว่าป่วยหนัก ลูกไม่อยากให้พ่อแม่ต้องลำบากใช้หนี้และจ่ายค่ารักษา ลูกพยายามหาเงินคืนบางส่วนและขายทุกอย่างเพื่อทิ้งเงินนี้ไว้ มันไม่มาก แต่เป็นทั้งหมดที่ลูกทำได้...”
“ลูกคิดถึงบ้านมาก แต่ไม่กล้ากลับไป ขอให้พ่อแม่ให้อภัยลูก”
ท้ายสมุดยังมีภาพวาดเค้กวันเกิดพร้อมข้อความ “สุขสันต์วันเกิดครับพ่อแม่” เขียนตรงกับวันเกิดปีแรกหลังจากเขาหายตัวไป ข้างล่างสุดของตู้มีกล่องกำมะหยี่ ภายในเป็นแหวนทองสองวงและกระดาษเขียนมือว่า “ของขวัญวันครบรอบแต่งงานของพ่อแม่ เสียดายที่ลูกไม่ได้มอบให้ด้วยตัวเอง”
ถ้อยคำเหล่านั้นเต็มไปด้วยความรักและความเจ็บปวด ทำให้ทั้งสองร่ำไห้ไม่หยุด
บทเรียนแห่งความรักและความเงียบ
เรื่องราวของสองตายายสะเทือนใจผู้คนทั่วประเทศ มันคือภาพแทนของความรัก ความรับผิดชอบ และการเสียสละของครอบครัว หลังจาก 13 ปีที่ผ่านพ้น พวกเขาไม่เพียงปลดหนี้ได้ แต่ยังได้รู้ความจริงของลูกชาย ผู้เลือกปกป้องพ่อแม่ด้วยการหายตัวไปอย่างเงียบงัน ตู้เซฟที่เปิดออกไม่ได้มีเพียงเงิน แต่ยังมีความรัก ความเสียใจ และความภาคภูมิในฐานะพ่อแม่
ผู้คนมากมายตั้งคำถามว่า เหตุใดในครอบครัว บางครั้งสิ่งสำคัญที่สุดกลับไม่ได้ถูกพูดออกมา หากวันนั้นพ่อแม่ของหลี่อวิ๋นฝานรู้ว่าลูกสิ้นหวัง หากพวกเขาเพียงพูดว่า “กลับบ้านเถอะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะผ่านมันไปด้วยกัน” บางทีเรื่องราวอาจไม่จบเช่นนี้ และหากหลี่อวิ๋นฝานเชื่อว่าพ่อแม่จะให้อภัย เขาอาจไม่ต้องเลือกเส้นทางอันโดดเดี่ยวเช่นนั้น
หนี้เงินอาจชำระได้ในสิบกว่าปี แต่หนี้ทางความรู้สึกและความเงียบในครอบครัว อาจต้องแลกด้วยทั้งชีวิต เรื่องนี้จึงเตือนให้เราเห็นคุณค่าของการสื่อสารในครอบครัว การรับฟังกันและกันคือหนทางหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดและความสูญเสีย ความรักในครอบครัวไม่ใช่เพียงการอยู่ร่วมกัน แต่คือการเข้าใจ เคารพ และยอมรับกัน แม้ในเวลาที่เจ็บปวดที่สุด
