จ๋า ยศสินี เขียนถึงคุณแม่ หลังศาลสั่งให้ "จิ๋ม มยุรฉัตร" เป็นคนไร้ความสามารถ
"จ๋า ยศสินี" เขียนถึง "จิ๋ม มยุรฉัตร" ในวันที่แม่ไม่เหมือนเดิม ครอบครัวเหมือนจมน้ำ
จากกรณีเว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา ได้ เผยแพร่คำสั่งศาลเยาวชนและครอบครัวกลาง เรื่อง ศาลมีคําสั่งให้ นางมยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช เป็นคนไร้ความสามารถ และให้อยู่ในความอนุบาลของ นายณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิเวช ผู้ร้อง
ศาลไต่สวนพยานหลักฐานของผู้ร้องแล้ว เห็นว่า นางมยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช ป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ และการอักเสบของสมอง รวมถึงมีภาวะสมองเสื่อมจากโรคพาร์กินสันมาเป็นระยะเวลากว่า 2 ปีแล้ว โดยมีอาการข้างเคียง เช่น จำอะไรไม่ได้ จำบุตรตนเองไม่ได้ จำคนรอบข้างไม่ได้ พูดจารู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ไม่สามารถประกอบกิจการงานและช่วยเหลือตนเองได้
อาการของนางมยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช เข้าลักษณะบุคคลวิกลจริต ผู้ร้องเกี่ยวข้องเป็นบุตรและเป็นผู้ช่วยเหลือดูแลมาโดยตลอด เห็นควรให้ผู้ร้องเป็นผู้อนุบาล
จ๋า ยศสินี เขียนถึงคุณแม่
จ๋า ยศสินี ณ นคร ลูกสาวคนโตของ อาจิ๋ม มยุรฉัตร ได้โพสต์ข้อความระบุว่า
จ๋าขออนุญาตพูดถึงข่าวที่เกิดขึ้นเรื่องคุณแม่นะคะ คุณแม่ไม่สบายมาเป็นเวลาหลายปีค่ะ ด้วยอาการเสื่อมทางสมองตามวัยค่ะ นอกเหนือจากบทบาทของแม่และนักแสดง แม่เป็นผู้บริหารด้วยค่ะ มีหน้าที่ตัดสินใจและเช็นอนุมัติงานและเงินในบริษัท แม่พูดเสมอว่าช่วยเอาไปจัดการกันที แต่ลูกๆก็ยื้อไว้ เพราะเราอยากเชื่อว่าแม่ไม่เป็นอะไรค่ะ จนถึงวันที่แม่ตัดสินใจไม่ได้จริงๆ ทั้งเรื่องงานและสุขภาพ กระบวนการนี้จึงมีความจำเป็นต้องเกิดขึ้นค่ะ เพื่อป้องกันการแอบอ้างและเพื่อป้องกันสิ่งที่แม่ทำงานมาทั้งชีวิตค่ะ
กระบวนการและคำในภาษากฏหมายนั้นเข้มข้นและแข็งแกร่ง แต่ความเป็นจริงนั้น นุ่มนวลและอ่อนหวานกว่ามากค่ะ แม่ยังเป็นอาจิ๋ม ถึงไม่ใช่คนเดิม 100% แต่ยังยิ้มแย้มและน่ารักเสมอ ยกเว้นบางคืนที่นอนไม่หลับ มีคินคิน หลานชายเป็นหัวหน้าหน่วยคอยดูแลย่าย่าให้กินยาทุกเช้าและบางวันก็จะออกไปเดินเล่นกับหลานได้บ้างค่ะ
จ๋าขอใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณทุกความห่วงใยและขอส่งกำลังใจกลับไปให้ทุกคน โดยเฉพาะคนที่กำลังดูแลครอบครัวที่มีคนป่วยด้วยโรคทางสมองนี้ เราสู้ในสงครามที่มีอาวุธน้อยมากค่ะ ยังไม่มียารักษา ทำได้แค่ประคองตามอาการ ญาติส่วนใหญ่ไม่มีใครออกมาพูดเพราะเราเหมือนคนจมน้ำค่ะ มันพูดไม่ออกและยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้ยาก ความเข้าใจต่อโรคนี้ก็ไม่เยอะค่ะ โรคอื่นเราเห็นได้ รู้ได้ มีแผลตรงไหนก็รักษา แต่โรคนี้เราไม่รู้เลยว่าวันนี้จะมีแผลตรงไหน และมีผลอย่างไร ทำได้แค่ดูแลกันไปตามอาการ แค่ยอมรับว่าคนตรงหน้าไม่ใช่คนเดิมที่เราเคยอยู่ด้วยมา 100% ก็เจ็บปวดจนพูดไม่ออกแล้วค่ะ แต่เชื่อว่าเราทุกคนต่างก็ทำดีที่สุด ถ้าไม่มีใครบอกคุณเลย จ๋าขอบอกตรงนี้นะคะว่า “คุณทำดีที่สุดแล้ว เป็นลูก เป็นหลาน เป็นคู่ชีวิตที่ดีที่สุดแล้วค่ะ”
ใครที่ยังไม่เข้าใจ แค่ใจดีก็พอค่ะ อย่าไปคิดว่าครอบครัวดูแลไม่ดี อาการของโรคนี้อาจต้องการการดูแลที่ต่างออกไป อาจไม่ถูกใจตลาดแมส แค่ให้กำลังใจกันเยอะๆ บางครั้งคนดูแลโดดเดี่ยวกว่าคนป่วยมากจริงๆค่ะ
ในส่วนของการประกาศเป็นกระบวนการทางกฏหมาย เป็นกระบวนการที่เจ็บปวดแต่ต้องทำค่ะ ในทางกฏหมาย เราทำเพื่อให้ลูกๆดูแลแม่ได้เต็มที่ และในความเป็นจริง ผู้หญิงที่ชื่อ มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิ์เวช เป็นบุคคลทรงคุณค่า เป็นอาจิ๋มที่เป็นที่รักของทุกคนเหมือนเดิมค่ะ
จ๋า เจ็ท พี่เปิ้ล แพตตี้ คินคินและทีมเล็กๆของเราจะดูแลอาจิ๋ม/พี่จิ๋มของทุกคนอย่างดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจจากทุกท่านอีกครั้ง และขอส่งกำลังใจนี้กลับไปให้ทุกท่านสุขภาพแข็งแรง ตื่นมาอย่างมีความสุขและความหวัง แม้มันจะยากก็ตามนะคะ
“ด้วยรัก” (คำลงท้ายที่แม่ใช้เสมอค่ะ)
