ลูกสาวแสนดี จู่ๆ ขังตัวเองในห้อง แม่รับโทรศัพท์จากคนแปลกหน้า ใจสลายเมื่อรู้สาเหตุ

ลูกสาวที่เชื่อฟังและอ่อนหวาน จู่ๆ ขังตัวเองในห้อง เมื่อแม่รับโทรศัพท์จากคนแปลกหน้า ถึงกับใจสลายเมื่อรู้สาเหตุ

เว็บไซต์ SOHA ของเวียดนาม ได้เผยแพร่โพสต์ของคุณแม่รายหนึ่ง ซึ่งเล่าเรื่องราวของลูกสาวตัวเองที่เปลี่ยนไปหลังจากเข้ามหาวิทยาลัย จู่ๆ เมื่อกลับมาบ้านก็เก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง จนกระทั่งวันหนึ่งผู้เป็นแม่ก็ได้รู้สาเหตุที่ทำเอาผู้เป็นพ่อแม่หัวใจสลาย และไม่รู้ว่าจะจัดการกับปัญหานี้อย่างไร 

คุณแม่รายนี้ เล่าว่า "ลูกสาวของฉันมีแค่คนเดียว ชื่อ "เหียน" หลังจากคลอดลูก ฉันประสบปัญหาเกี่ยวกับมดลูก ต้องตัดออกเพื่อรักษาชีวิต ลูกสาวกลายเป็นแรงบันดาลใจและความสุขในชีวิตของฉันตลอด 18 ปีที่ผ่านมา เธอเป็นเด็กที่เชื่อฟัง, มีมารยาท, และเรียนเก่ง เมื่อเดือนมิถุนายนปีที่แล้ว เธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยในเมืองได้คะแนนสูง ทำให้ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวเธอ

วันที่ลูกเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ต้องห่างจากพ่อแม่ ฉันได้แนะนำเธอหลายครั้ง ฉันบอกให้เธอระวังตัว ดูแลการเรียน อย่าหลงไหลในเรื่องความรัก เธอตอบรับว่าอยากเรียนให้จบด้วยเกียรตินิยมเพื่อหางานดีๆ ทำ และไม่สนใจเรื่องความรักหรือความสัมพันธ์ใดๆ ทั้งสิ้น ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันเชื่อใจลูกสาวมาก และครั้งนี้ฉันก็ยังคงเชื่อมั่นในตัวเธอ

ลูกสาวมีนิสัยร่าเริง พูดเก่ง เข้ากับคนง่าย ช่วงแรกที่เธอไปเรียนไกลบ้าน ฉันคิดถึงเธอมาก จึงมักจะไปเยี่ยมที่หอพักบ่อยๆ แต่ปีใหม่นี้เมื่อลูกกลับบ้าน ฉันสังเกตเห็นว่าลูกมีท่าทางแปลกไป เธอไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเดิม มักจะขังตัวเองในห้อง และบางครั้ง ฉันเห็นดวงตาของเธอแดงก่ำ ใบหน้าดูเครียดและเหนื่อยล้า

ผลการสอบกลางภาคของเธอค่อนข้างดี และยังได้รับทุนการศึกษา ฉันคิดว่าเธอคงเรียนหนักไปหน่อย ฉันไม่ได้คิดถึงอะไรลึกซึ้งมากนัก และไม่เคยคิดว่าลูกสาวเริ่มมีความรักแล้ว

เมื่อ 5 วันที่แล้ว ขณะที่ฉันกำลังทำงานอยู่ ฉันได้รับโทรศัพท์จากหมายเลขที่ไม่รู้จัก ผู้หญิงคนหนึ่งบอกให้ฉันรีบเข้าเมืองไปดูแลลูกสาว เพราะลูกหมดสติในห้องเรียน เมื่อไปถึงโรงพยาบาลก็พบว่าลูกสาวตั้งครรภ์ 3 เดือน แต่มีอาการแพ้ท้องอย่างรุนแรง ต้องนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลระยะยาว

ฉันตกใจมาก ลูกสาวตั้งครรภ์ 3 เดือน? ฉันไม่เคยคิดถึงสถานการณ์แบบนี้เลย

ฉันรีบขอลางานและขอให้สามีขับรถพาไปเมืองนั้น ระยะทาง 350 กิโลเมตรดูเหมือนยาวนานกว่าปกติ พวกเราทั้งคู่เงียบตลอดทาง ไม่พูดอะไรกับกันเลย

พอไปถึงโรงพยาบาล ลูกสาวไม่กล้ามองหน้าพวกเรา แค่ร้องไห้ ฉันกอดลูกสาวและปลอบโยนเธอ แต่ในใจกลับรู้สึกวุ่นวายไปหมด พวกเราทั้งสองคนรักลูกมาก จึงไม่กล้าตำหนิเธอแม้แต่คำเดียว เราอยู่ที่โรงพยาบาลดูแลลูก 5 วัน แต่ไม่ว่าฉันจะถามยังไง ลูกก็ไม่ยอมบอกใครเกี่ยวกับพ่อของเด็กในท้อง

ทำไมลูกสาวที่เคยดีและเชื่อฟังถึงได้เดินไปในเส้นทางนี้? แล้วอนาคตของลูกจะเป็นอย่างไรเมื่อเธอแค่ 19 ปีและต้องมีลูก? ฉันเจ็บปวดเหลือเกิน"