ลูกสาวสุดช็อก! ไม่ได้อะไรในพินัยกรรมพ่อ แต่จม.ลับกับ "กระดุมทหาร" ทำบ้านแตก

18/07/2025 (11:58 น.)

ลูกสาวคนเล็กสุดช็อก! ไม่ได้อะไรในพินัยกรรมพ่อ แต่จดหมายลับที่มี "กระดุมทหาร" ทำบ้านแตก เผยความจริงที่ไม่มีใครเคยรู้

หญิงสาวชาวเวียดนามรายหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัว ได้โพสต์เล่าความรู้สึกหลังพบว่าตนเองไม่มีชื่อในพินัยกรรมที่พ่อผู้ล่วงลับทิ้งไว้ให้ลูก ๆ แต่เมื่อทนายความยื่นซองจดหมายส่วนตัวของพ่อที่ส่งให้เฉพาะเธอ พร้อมด้วยกระดุมเครื่องแบบทหารเก่า ในความในจดหมายนั้นก็เปิดเผยความลับที่เห็บมานาน และทำให้ทั้งครอบครัวเริ่มส่อเค้าความวุ่นวายกับความจริงที่เพิ่งรู้

หญิงสาวรายนี้ เล่าว่า "ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กในบรรดาพี่น้อง 3 คน แม่เสียตั้งแต่ฉันยังเด็ก พ่อซึ่งเป็นอดีตทหารต้องอยู่คนเดียวเลี้ยงพวกเราทั้งหมด แม้ท่านจะไม่เคยพูด แต่ฉันรู้ว่าพ่อรักและเอ็นดูพี่ชายกับพี่สาวมากกว่า ส่วนฉันเป็นลูกหลง เกิดมาแบบไม่ได้ตั้งใจ แถมยังเป็นคนดื้อรั้น ไม่เดินตามทางที่บ้านวางไว้ แต่เลือกเรียนศิลปะแทน

3 เดือนก่อน พ่อเสียชีวิตด้วยโรคหลอดเลือดสมอง ไม่มีใครคิดว่าจะมีอะไรซับซ้อน จนกระทั่งฉันไม่มีชื่ออยู่ในพินัยกรรมเลย

ที่สำนักงานทนายความ ทนายผู้ถือพินัยกรรมของพ่อซึ่งเขียนไว้เมื่อ 2 ปีก่อน อ่านทุกบรรทัดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยและเย็นชา พ่อยกบ้านติดถนนให้พี่ชายคนโต ที่ดินในบ้านเกิดให้พี่สาว และเงินฝากกว่า 2 พันล้านดอง (ประมาณ 2 .4 ล้านบาท) แบ่งกันคนละครึ่ง

ส่วนฉัน ไม่มีแม้แต่บรรทัดเดียว

บรรยากาศในห้องเงียบกริบ พี่สาวก้มหน้า พี่ชายหลบตาฉัน ฉันไม่โกรธพวกเขา แต่หัวใจมันเจ็บแปลบ ถึงจะออกมาใช้ชีวิตเองตั้งแต่อายุ 20 แต่ฉันก็ยังเป็นลูกของพ่อ อย่างน้อยก็ควรมีสักคำ

ทนายหยิบซองจดหมายแยกออกมา ซองนี้ปิดผนึกแน่นหนา และมีชื่อฉันเขียนด้วยลายมือของพ่อ ทนายบอกว่า

“ท่านสั่งไว้ว่า ถ้าไม่มีชื่อคุณในพินัยกรรม ให้เปิดซองนี้หลังจากอ่านพินัยกรรมเสร็จ นี่เป็นของส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับพินัยกรรมทางกฎหมาย แต่ถ้ามีใครจะโต้แย้งเรื่องมรดก มันอาจมีผลได้”

ทนายแนะนำให้ฉันกลับไปเปิดเองที่บ้าน แต่ฉันทนรอไม่ไหว รีบเปิดซองออกมา สิ่งที่อยู่ข้างในคือกระดาษเขียนด้วยลายมือพ่อสั้น ๆ และกระดุมทองเหลืองเก่า ๆ เม็ดหนึ่ง ขอบเริ่มสึก ด้านหลังสลักตัวเลข 1767

บนกระดาษแผ่นนั้นมีแค่ข้อความไม่กี่บรรทัดที่เขียนด้วยลายมือหวัด ๆ ของพ่อ

“กระดุมเม็ดนี้เป็นของจากชุดเครื่องแบบทหารเก่า วันที่ไปรับลูกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พ่อเอากระดุมเม็ดนี้ติดเสื้อลูกไว้แทนคำสัญญาว่า "จากนี้ไป พ่อจะเป็นครอบครัวของลูก" แม่ของลูกก็รู้เรื่องนี้ดี มีแค่เราสองคนที่เก็บความลับนี้ไว้...”

ฉันนิ่งงันไปทั้งตัว ที่แท้ ฉันเป็นลูกบุญธรรมงั้นหรือ?

พี่ชายกับพี่สาวฉันก็ตกใจไม่แพ้กัน พวกเขาคิดว่าพ่อไม่ให้มรดกฉันเพราะฉันเป็นลูกบุญธรรม แต่กระดุมเม็ดนั้นต่างหาก คือหลักฐานว่าพ่อไม่เคยผลักไสฉันออกจากหัวใจของท่านเลย

ฉันช็อกจนอ่านต่อไม่ไหว ทนายจึงขออนุญาตอ่านต่อให้ฟัง

“ไม่ใช่เพราะลูกเป็นลูกบุญธรรม พ่อถึงไม่ทิ้งสมบัติไว้ให้ พ่อแค่ไม่อยากให้วันหนึ่งเมื่อพ่อจากไป ความจริงถูกเปิดเผยแล้วพี่น้องลูกต้องมาทะเลาะกันเรื่องมรดก พ่อเลยเขียนจดหมายนี้ไว้บอกลูก กุญแจบ้านขนาด 200 ตารางเมตรที่ชานเมือง...”

ทนายหยุดอ่านทันทีเมื่อรู้ว่ากำลังพูดอะไรออกไป พี่ชายพี่สาวฉันเริ่มเผยธาตุแท้ พยายามแย่งจดหมายไปจากมือทนาย

ฉันนั่งทรุดลงมองดูรูปถ่ายพ่อบนโต๊ะไหว้ น้ำตาคลอ ถึงพ่อจะไม่อยู่แล้ว แต่ท่านก็ยังปกป้องฉันแม้ในวาระสุดท้าย

ฉันรู้ดีว่าจากนี้ไปคงลำบาก เพราะพี่น้องอาจจะเปลี่ยนไปเพราะมรดก ฉันควรทำอย่างไรดี เพื่อรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัวไว้ ให้พ่อได้พักผ่อนอย่างสงบ"